وبلاگ مشترک من و تو

یه ساعتی میشه خوابی . منم وقت رو غنیمت شمردم و اومدم سر وبلاگت . امروز خیلی دلم میخواست فیلم ببینم ولی بدون بابا نمیچسبه  پس،بی خیالش شدم . 

یه موضوعی  در مورد ثبت خاطرات  بچه هانظرم و جلب کرده  بزار برات بگم: چند جا خوندم که ثبت خاطرات و اولین ها  به اون اندازه ای که برای وبلاگ نویس جذابه برای  اون بچه ای که براش نوشته میشه مهم نیست . به این فکر کردم که خوب راست میگه برای من چه اهمیتی داره کی گفتم مامان ،کی گفتم بابا ،کی  راه رفتم . اگه من یه وبلاگ از نوزادی داشتم جذاااب ترین بخشش این بود که میفهمیدم مامانم وقتی مثلا سی سالش بود چطوری فکر میکرد چی تو کله ش بود ، دلم میخواست در کنار خاطرات خودم ،دنیای  مادرم رو بیشتر بشناسم. احتمالا تو هم حس من رو خواهی داشت بنابر این ازین لحظه این وبلاگ ، یه وبلاگ مشترکه . وبلاگ من و پسر اردیبهشتی خودم آرش